CENTRE FOR GENERATIVE LEADERSHIP
NIEUWS
OVER WIJ, WeQ EN ZELFSTURENDE ORGANISEERVORMEN
nieuwsbrief – oktober 2018
“In déze brief niet de focus op het ‘IK’ in de complexiteit van de transities waar we in zitten, maar de focus op de ‘WIJ’, in de wereld van de interacties.
We zijn al lang met velen bezig om andere vormen van interacties op te zoeken en om ons op een nieuwe manier te verbinden. We proberen ook nieuwe organiseervormen uit. Dit is het tegendeel van terugtrekken en fragmenteren, waar ik het in de vorige brief over had. De WIJ vormt het generatieve veld door contact, connectie en commitment. Het is elkaar gericht opzoeken; tegen het meervoudig verbonden zijn in collectieve eenzaamheid; een zoektocht om in echte gesprekken te treden. Daar is moed voor nodig.”
|
|
De commentaren sloegen op de grote veranderingen die toen voor een heftige maatschappelijke kanteling zorgden. Een ‘ongekende’ vrijheid en liefdegedreven ruimte ontstond en slechtte heel veel grenzen, vooral de hiërarchische machtsgrenzen van instituties zoals kerk en universiteit – én de seksuele. – De ouders hoefden daar geen kritiek op te hebben, zong Dylan, want zij verstonden de grondige veranderingen toch niet. Persoonlijke – gekoppeld aan economische – groei maakten dat de evidentie van de macht en de verhoudingen tussen leraar en leerling, kerk en gelovigen, psychiater en patiënt etc., van de sokkels tuimelden. Uiteindelijk werd het een bevrijding van het IK: dat je er mocht zijn, zoals je was en je kon ontwikkelen en groeien.
‘Grenzen aan de groei’ (rapport van de Club van Rome, 1972), moest het afleggen tegen het ongebreidelde dominante groeiverhaal van het IK-tijdperk.
|
|
|
|
|
|
|
|
antwoord op de klimaatverandering, noch voor het snappen van wat ‘burn-out’ écht betekent.
|
“Échte gesprekken voeren
met elkaar is absoluut niet evident.
Daar is moed voor nodig.”
|
Generatieve dialogen
|
We kennen het allemaal: een gesprek waardoor je opgetild wordt. De kwaliteit van deze gesprekken en teammeetings leren ons om welwillend te kijken naar wat we aantreffen, wat écht gebeurt uit te stallen en dat vanuit zoveel mogelijk verschillen te onderzoeken in functie van wat mogelijk is. In een generatieve kwaliteit van onze gesprekken kijken we vanuit het grotere geheel en tappen we uit de aanwezige collectieve Bron (Source) dat in het interactieveld aanwezig is om te snappen wat zich passend kan ontwikkelen. Dat ervaar je en doorzie je als je er bij bent en het meemaakt – door training.
onze privacyverklaring…
… staat online. U kunt deze hier nalezen.
Waar mensen samenwerken en samenleven is interactie
“Ik ben Bea Vercruysse en ik ben zowat de hele dag bezig in gesprekken: in therapiesessies, in vergaderingen, in workshops en thuis… Kwaliteit van relaties verhoogt kwaliteit van leven en daar doe ik iets aan. Ik geef mensen een andere of nieuwe manier van kijken waardoor ze weer verder kunnen. Door thema’s in te brengen genereer ik met hen de ruimte die hiervoor nodig is. Wat vastzit wordt losser en kan ademen, wat wil groeien of veranderen krijgt energie; het gaat opnieuw bewegen. Ik laat je tijdens de vaktraining graag zien hoe je ruimte voor beweging genereert door met thema’s energie los te maken.”
Wat thema’s kunnen doen in interacties legt Bea uit in deze korte video (1:40m)
Meer informatie over deze vaktraining (en andere) vind je hier.
OVER STORMEN, DEPRESSIES EN
BURN-OUT
nieuwsbrief – februari 2018
“Wanneer kunnen we nog eens een nieuwsbrief van je verwachten?” De laatste tijd kreeg ik deze vraag geregeld. Zelf vond en vind ik dat er al zoveel nieuwsbrieven verschijnen, dat ik me oprecht afvroeg of ik er ook nog een moest schrijven. Maar nu, en dus bij deze, stuur ik graag een nieuwsbrief uit om te laten weten hoe wij vanuit het Centre for Generative Leadership stevig voortgang maken om vanuit zelfsturing en er helemaal mogen zijn (‘heelheid’) antwoorden te geven op wat we in de omgeving allemaal meemaken. En dat is niet niks. Het is geen eenvoudig verhaal, simpelweg omdat de tijd waarin we leven dat ook niet is. Er schuift nogal wat.”
De grond schudt en schuift
“Ik weet dat ik niet alleen ben als ik zeg dat ik mezelf ervaar als navigerend in een soort meteorietenregen van informatie, impulsen en verwachtingen die op mijn brein inslaan. Terwijl de grond onder mijn voeten ook nog ‘ns schudt. We zitten met z’n allen in een enorme storm. Velen onder ons die zwemmend proberen boven te blijven, klampen zich vast aan een boei die ze tegenkomen en die hen aanspreekt, in de hoop en de verwachting dat die hen gaat helpen om de storm door te komen. Voorbeelden van boeien zijn mindfulness, veranderen van eetpatroon, yoga, of in de organisatie- en bedrijfswereld de lean of scrum werkwijze. Een boei is absoluut waardevol, maar het staat slechts voor een stukje van het grotere geheel.
“We raken niet meer wijs uit de verwikkelingen, de versplintering en fragmentatie van ons samenleven en samenwerken, we kunnen het niet bevatten.”
Het is dan ook maar de vraag of een dergelijke boei een antwoord en ‘grip’ kan geven op de complexiteit waarin we leven. Vanuit generatief leiderschap bieden we een kompas aan om integraler antwoorden te zoeken en een rol te spelen in de vernieuwing die nodig is, want – eerlijk – een storm van deze omvang hebben we nooit eerder, in de tijdsperiode die wij nu leven, meegemaakt.
Davos, Zwitserland waar deze maand het World Economic Forum plaatsvond
Voor de jongeren onder ons is het ondertussen een ‘gegeven’, waarin een weg gezocht en geleefd wordt. Voor anderen en velen, verder in ‘leef-tijd’, is het een transformatie van eerder opgebouwde toekomstverwachtingen. – Dat was ook een thema van het World Economic Forum-congres in het zwitserse Davos: “Een gedeelde toekomst in een versplinterde omgeving”. – “De grond onder de elite verschuift. Alwéér. (…) Dit jaar is er meer onzeker op het jaarlijkse samenzijn van de economische elite”, schrijft bijvoorbeeld de NRC. “Nog sterker dan vorig jaar denkt men dat er binnenkort iets ergs gebeurt”.
Veerkracht (resilience) en wendbaarheid (agility) bij het navigeren in de onzekere complexiteit
Om te kunnen vatten in welke omgeving we momenteel leven, wordt het acroniem VUCA World gebruikt. Het staat voor Volatile (snel veranderend), Uncertain (onzeker), Complex en Ambiguous (vaag, dubbelzinnig). In deze VUCA wereld zie ik twee dominante reacties. De eerste is onze waarneming verkleinen – wat te groot wordt voor ons bewustzijn klein(er) maken – en daartoe ‘fragmenteren’, zelfs isoleren en afsplitsen: we pakken een deeltje dat we kunnen behappen of waar we het gevoel van hebben dat we op die manier grip krijgen op de situatie. Versplintering van wat we ervaren en meemaken is het gevolg.
“Waar is de tijd dat men rond de leeftijd van 40-45 in een midlifecrisis terechtkwam vanuit de reflectie – wat ben ik eigenlijk aan het doen?”
De andere beweging die, geconfronteerd met alle indrukken vanuit de veelheid die ons bestormt, waarneembaar wordt, is ‘terugtrekken’. We raken niet meer wijs uit de verwikkelingen, de versplintering en fragmentatie van ons samenleven en samenwerken, we kunnen het niet bevatten – en we trekken ons terug. We zien het bij zoveel mensen voor wie het allemaal teveel wordt, en ook maatschappelijk-collectief: van de Brexit tot Trumps “America first”. Nu, veerkracht en wendbaarheid rusten heus niet in een versplinterd bewustzijn.
Een van de gevolgen van de toegenomen versplintering heet: Burn-out – een andere: Depressie
Ik heb de afgelopen maanden dingen zien gebeuren in mijn directe omgeving, die me heel erg raken. Waar is de tijd dat men rond de leeftijd van 40-45 in een midlifecrisis terechtkwam vanuit de reflectie “wat ben ik eigenlijk aan het doen?”- “Euh, is het dat”? De laatste decennia verschoof dit fors naar de leeftijd van 30 – benoemd toen als het ‘dertigers dilemma’ – en nu zijn het kennissen van me, vrienden, collega’s van pas 25 jaar die met een burn-out uitvallen. Volgens het CBS treft in Nederland burn-out nu één op zes jongvolwassenen tussen 25 en 35 jaar. Ik vraag me af wat er aan de hand is. Het heeft ongetwijfeld te maken met de complexiteit waar we inzitten, en ook met die ontzettende inslagen op het brein. Inslagen van verwachtingen en het niet weten hoe we in de storm kunnen navigeren. Of met de simpele woorden – in een televisie uitzending deze maand – van een jonge millennia vrouw: “Ik moet álles kunnen, álles zijn, álles doen.” – En het speelt natuurlijk eigenlijk op álle leeftijden…
Het antwoord van het Centre for Generative Leadership ligt in het versterken van ons zelfsturingsvermogen vanuit een integraal perspectief, een ruimere blik, waarbij we onszelf als geheel en onze veerkracht en wendbaarheid daarbij herinneren, deze ‘state of being’ oefenen en vernieuwd eigen maken. Dat kan echt.
Depressie: een weinig ‘heel’ begrepen toestand
Als je goed kijkt, zie je rondom ons een aantal dingen gebeuren die fascinerend zijn, en waarin antwoorden besloten liggen op de vraag hoe we kunnen omgaan met de onzekerheid en complexiteit in ons leven, persoonlijk en professioneel. Ik zie het inzicht groeien dat passende antwoorden niet kunnen komen vanuit één perspectief of aanpak.
“We hebben alle kennis en wijsheid al lang in huis. Het kan wakker gekust worden.”
Zo las ik een paar dagen geleden een artikel – het was eigenlijk een schreeuw – over depressie, geschreven door een groep hoogleraren, waarin gesteld werd dat disciplines zich ieder voor zich bezighouden met de vraag op welke wijze behandelingen voor depressie verbeterd kunnen worden. Door deze gefragmenteerde aanpak, stellen ze, ontglipt het geheel ons. De kennisontwikkeling is versnipperd en dus lastig te integreren. Door deze fragmentering, trekt ieder zich terug op zijn eigen vakgebied. Door depressie bijvoorbeeld enkel te zien als een medisch probleem, met als oplossing medicijnen, of enkel als een psychologisch probleem, met als oplossing gesprekstherapie, of als een sociologisch maatschappelijk probleem, etcetera, komt de kennis over depressie niet bij elkaar. De oproep van de onderzoekers is een teken aan de wand: we zien bijzondere ontwikkelingen op vele afzonderlijke vlakken, maar in het behandelen van depressie wordt weinig tot geen vooruitgang geboekt.
“Ik leefde supergezond en voelde me superkut”
Een analoge schitterende doorkijk geeft het boek dat hier heel wat aandacht heeft gekregen. Het draagt de titel “De herontdekking van het lichaam”. Over de burn-out. Bregje Hofstede, nu 29 jaar, vertelt in het boek hoe ze op 25-jarige leeftijd in een burn-out terechtkwam. Ze schrijft over de rol die haar lichaam speelde bij de mentale uitputting
Leestip! ‘De herontdekking van het lichaam’ door Bregje Hofstede
waar ze ingleed. De titel van het interview dat ze gaf over het boek, luidt “Ik leefde supergezond en voelde me superkut.” Gezond eten was niet de oplossing. Het hielp dus niet. Bregje had altijd flink en hard gestudeerd, in een gezin waar beide ouders gepromoveerd zijn. Ze zat helemaal vol kennis en leefde vanuit haar hoofd. Op een gegeven moment was het op: ze zat op een bank en geraakte niet meer recht. Burn-out, opgebrand. Haar lichaam schreeuwde wel om van alles, maar zoals iemand anders mij onlangs toevertrouwde: “mijn lichaam bungelt al jaren aan mijn hoofd, maar ik ken het niet”.
Zullen we eens aandacht besteden aan hoe we de storm van dit tijdsgewricht persoonlijk en professioneel antwoord geven? We hebben alle kennis en wijsheid al lang in huis. Het kan wakker gekust worden. Het dient alleen in een ruimer perspectief bij onszelf (weer) thuis gebracht en – vanuit het versplinterde – bijéén gebracht te worden.”
Ik ontmoet je graag in 2018!
Warme groet,
Ivo
Maart 2016 Til je zelfsturing een niveau hoger…
Wat is dat precies: ‘zelfsturing’, ‘heelheid’ en ‘purpose’? – Het zijn drie begrippen die een doorbraak aangeven in onze tijd naar een volgend ontwikkelingsstadium van bewustzijn en organiseren. Dat zegt ook Frederic Laloux in zijn onderzoek en ophefmakend boek ‘Reinventing Organizations’. (zie de vorige nieuwsbrief ‘Het hangt in de lucht’). Ik denk dat dit tevens vraagt om ‘Reinventing Leadership’: jezelf, in hoe je leiding neemt en jezelf stuurt, opnieuw uitvinden: dat is een generatief proces, zoals in het concept Generatief Leiderschap uitgewerkt. Er is veel meer te ontwikkelen dan je denkt vanuit wat je zelf nú al in huis hebt! Laat ons inzoomen op de mogelijkheid meer zicht te krijgen op je eigen zelfsturend vermogen.
Een APK-keuring voor jezelf, je team, je organisatie
Mijn auto is net terug van de APK-keuring. Ik moest wel twee banden, een vitale draagarm en de ruitenwissers laten vervangen. Anders kwam hij niet door de keuring. Investering: € 1700. Die mooie Citroen C6 van me is nu eenmaal 7 jaar oud.
Hoe oud zijn wij? Bestaat er eigenlijk iets als een APK voor onszelf, voor ‘zelfsturing’ – persoonlijk of als team (zelforganisatie)? Of als organisatie in zijn geheel waarbij mensen (jij?) aan het stuur zitten? Hoe lang leid je nu bewust jezelf en ben je in charge van een organisatie? Of ‘gewoon’ in charge thuis, binnen relaties en je gezin? Hoeveel investeer jij in reflectie en ontwikkeling?
De iLead Questionnaire: een ontwikkelassessment instrument
Een check op zelfsturing, het liefst voor alle weersomstandigheden, bestaat die? Ja, die bestaat! Hij heet: de iLead Questionnaire®, een nog niet eerder ontwikkeld integraal instrument, dat peilt naar je sturingspotentie en je intelligenties hierin. Het peilt naar wat je waarneemt en waar jij je bewust van bent, waar jij aandacht aan geeft. Het meet hoe je er kennelijk volgens eigen inzicht voorstaat en hoe je daar mee opereert in je dagelijkse doen en laten. Het is een spiegel, die meerdere lagen en perspectieven laat zien waarop je stuurt.
Wellicht zijn de Spiral Dynamics, Management Drives, the Big Five en de MBTI, niet onbekend voor je. Ze bieden je ‘types’ en ‘kleuren’ jezelf in.
De iLead Questionnaire® beweegt zich op een ander en heel oorspronkelijk niveau, meer ‘Ken Wilber-like’. Je krijgt integraal zicht op je menselijke heelheid, je persoonlijke purpose en de aanwezige intelligenties die je in kunt zetten bij je zelfsturing. Je meet precies die perspectieven die van wezenlijk belang zijn in het sturing geven aan jezelf, aan anderen en processen in deze onzekere tijd. Én die onmisbaar zijn bij het vorm geven aan transformaties en processen van vernieuwing.
Goed zicht houden
Natuurlijk kun je die ruitenwissers ook gewoon niet vervangen. En hopen dat je door de ´keuring´ komt. Jammer van wat je dan niet ziet. En misschien is het ook niet helemaal ongevaarlijk. Maar bovenal is het vandaag van belang om juist een goed zicht en een wijdere blik te hebben op wat er bij jezelf, bij anderen en tussen mensen gebeurt vanwege de spanningsvolle transities die we nu meemaken. En je goed bewust te worden en te zijn van hoe je daarin geneigd bent te sturen.
—————————————————————————————————————————–
December 2015 Het hangt in de lucht
Frederic Laloux is – tegen zijn verwachting in – plots bestsellerschrijver sinds deze zomer. Het boek? Reinventing Organizations. De aanleiding? De resultaten van zijn onderzoek. Twee sporen komen op tafel: zoveel mensen zijn écht (heel) ongelukkig op hun werk en in hoe de organisatie ‘werkt’, dus geleid wordt. Én: er blijken leiders en organisaties te bestaan die zichzelf al enkele jaren hebben heruitgevonden en behoorlijk anders bezig zijn – maar ze weten het niet eens van elkaar. Door deze sporen bij elkaar op tafel te leggen, blijkt een enorme energieboost te ontstaan. Het kán anders en er blijkt al op verschillende plekken, in verschillende landen, het een en ander aan het kantelen.
De aanvankelijk voorziene zaal voor het congres in Utrecht bleek, toen de aanmeldingen binnen kwamen, gauw te klein. Een kilometer verder verzamelden op 26 november 2015 meer dan 700 mensen uit Nederland en Vlaanderen, op het schitterende congres georganiseerd door ‘Het Eerste Huis’.
“Het hangt in de lucht”, zei Frederic Laloux. We zitten blijkbaar tegen een nieuwe wijze van met elkaar leven en organiseren aan. Hoe dit precies vorm kan krijgen, is zich werkenderwijs aan het ontwikkelen en nog niet uitgekristalliseerd. De doorbraak in de ontwikkelingsrichting lijkt wel duidelijk te steunen op deze pijlers: zelfsturing / zelforganisatie, vanuit heelheid aanwezig mogen zijn én de verankering van alle processen in de purpose van de organisatie, een purpose die met het bewustzijn in dit tijdsgewricht evolueert.
AGENDA:
__________________
Onze website is onder reconstructie. Meer informatie? Neem contact met ons op via het contactformulier, e-mail of telefoon.